Çeviren: Sude Aydoğdu
Düzelti: Ataberk Çetinkaya
İngilizce, başarılı bir kariyeri garantileyen evrensel bir dil midir? Yoksa bu düşünce düzeltilmesi gereken bir efsane midir?
Araştırma ekibiyle birlikte 2011-2016 yılları arasında 50 yabancı işçiyle görüşmeler yapan Profesör Ryuko Kubota, bu röportajda araştırma sonuçlarının yanı sıra dil eğitimindeki akademik çalışmalar ile dil politikaları arasındaki kopukluktan söz ediyor.
Sayın Kubota, akademik çalışmalarınız ‘İngilizce evrensel ortak dildir ve bu dildeki yeterlilik başarılı bir kariyeri garantiler’ tarzındaki İngilizce ile ilgili neoliberal ideolojileri sorgulamaktadır. Peki bu düşünceler ne kadar yaygın ve neden?
İngilizce ile ilgili ‘Global dil’ ve ‘Ekonomik avantaj’ efsaneleri, İngilizcenin resmi dil olmadığı ve yabancı dil olarak öğrenildiği toplumlarda yaygınlaşmış durumda. Hiç şüphesiz ki İngilizce dünya çapında medya, eğlence, akademik araştırmalar ve eğitim gibi birçok alanda kullanıldığı için evrensel bir statüsü vardır. İngilizce yeterliliğinin, kişinin sosyal ve ekonomik rekabet gücünü yükselttiği inancı, neoliberal özelleştirme ile mümkün kılınmış olan birçok eğitim hizmetine ve ürününe de yansımaktadır.
İngilizce bilmek neredeyse fetişleştirilmiş bir metaya dönüştü.
Araştırmanızda Japon ve Güney Koreli yabancı işçilerle görüşmeler yapmışsınız. Bulgularınız nelerdir?
İngilizcenin baskın bir dil olmadığı Çin, Güney Kore veya Tayland gibi ülkelerde iş deneyimi olan 35 uluslararası Japon işçiyle ve Çin, Japonya veya Vietnam’da iş deneyimi olan 15 uluslararası Güney Koreli işçiyle röportaj yaptık. Satıştan pazarlamaya kadar birçok farklı iş türünü kapsadığı için imalat sektörüne odaklandık. Röportaj yaptığımız işçilerin dil seçimlerini, iletişim kurmadaki deneyimlerini ve görüşlerini öğrenmeye çalıştık.
Eğer İngilizce evrensel bir dil olsaydı bu bağlamlarda ağırlıklı olarak kullanılan dilin İngilizce olduğunu görürdük. Fakat bunu göremedik. Yerel faktörlerin, kişisel faktörlerin, iş türüne bağlı faktörlerin ve dilbilimsel faktörlerin bir yansıması olarak İngilizce dışında pek çok dil kullanılıyordu. Ayrıca Güney Kore ve Japonya arasındaki iletişimde Japonca kullanımının daha ağır bastığını görmek ilginçti.) Belki de bu eski Japon sömürgeciliğinin kalan mirasıdır.
Katılımcılar sınavlarla ölçülen dil yeterliliğinden çok iletişime, mesleki kullanıma, kültürel bilgiye önem vermektedirler.
Sizce bu düşünceler gelecekte nasıl bir değişime uğrayacak?
Çalışmamızda çalışanların günlük yaşamda sıklıkla kullandıkları diller ile Japonya ve Güney Kore’de eğitim kurumlarında üzerinde durulan diller arasında ciddi bir fark gördük. Uygulamada gördüğümüz çok dilli ve kültürlerarası iletişimsel yetkinlik ile İngilizce öğreniminde standart testlerle ölçülen yeterlilik seviyesine yapılan vurgu arasında bir uyumsuzluk var. Ayrıca uygulamada İngilizceyi tek dille, sadece İngilizce kullanarak öğretmeye yönelik ısrar ile akademik çevrelerde üzerinde durulan yabancı dili çok dilli olarak öğretme eğilimi arasında da bir uçurum görmekteyiz.
Görünen o ki, dil politikalarında ciddi bir değişim için akademisyenler ile politika yapanların birlikte çalışması gerekiyor
İnsanlar bu inançları/fikirleri desteklemekten vazgeçmeli mi? Şu an alandaki çalışmalarınız ne üzerine?
Eksiklikleri gidermenin bir yolu, bilimsel bakış açılarını yaymaktır. İngilizce dil eğitiminin efsaneleri hakkında 2018’de Japonca bir kitap yayınladım ve bir bölümde bu bulgulardan bahsettim. Şu an özellikle Koreli kitle için Koreli işçiler hakkındaki veriler üzerine yazma sürecindeyiz. Biz akademisyenler olarak araştırmalarımızı daha geniş kitlelere iletmek için çaba göstermeye ve stratejiler geliştirmeye devam etmeliyiz.
Bu röportaj https://languagesciences.ubc.ca/news-events/announcement-research-news-story/jan-28-2020-questioning-belief-english-universal-common adlı web sitesinden uyarlanmıştır.
