Şair Adnan Yücel, “oturdum kıyısına bir çocuğun” sözcesiyle başlar bir şiirine ve sonra gözleri şiir yazan çocukların filiz veren elleriyle umudun büyüdüğünü hatırlatır.
Bundan dokuz yıl önce Adana’da medyanın “Aladağ faciası” olarak isimlendirdiği (kaçak)yurt yangınında kaybetmiştik gözleri şiir yazan bu çocukları…
Her sene, adını bile duymadığımız çocuklar; “işçi çocuk” olarak öldürülüyor sermayenin dişlerinde…Ulaşılabilen resmi kayıtlara göre, 2023 Eylül-2024 Ağustos tarihleri arasında 66 “çocuk işçi” öldürülmüş, 66 gözleri şiir yazan çocuk… Ve ölmeye devam ediyor “işçi çocuk” olarak…
Bundan iki sene önce, olağan bir coğrafyanın olağan bir depreminde; olağanüstü olan tek şey, alınmayan önlemler sonucu ölen insanlar ve gözleri şiir yazan çocuklardı…
Ve şimdi yine, bu sefer de tatile giden, gözleri şiir yazan çocuklar öldürüldü… Hem de bembeyaz karın üzerinde ve alev alev yanan ateşin içinde…
Hiçbiri “kader” olmayan bu ölümlerin hepsinde; aklın, vicdanın ve insanlık değerlerinin eksikliğinin payı var.
Evrensel insan haklarının ve çocuk haklarının öncelendiği, bilimin ve aklın doğrultusunda oluşturulan hukuksal zemine sahip toplumlar; “kader” olmayan bu ölümlerle, gözleri şiir yazan çocuklarını kaybetmezler…
Tam da bu nedenle, ikinci dönemin başlangıcında tüm öğretmenlere çağrımızdır:
Gelin, ilk dersimizin adı: Evrensel İnsan Hakları, Etik Değerler ve Bilim olsun.
Gelin, ilk dersimizde; bilimle vicdanın buluştuğu toplumlarda, sorgulayan bireylerin böyle “kader” ölümlere izin vermeyeceğini anlatalım öğrencilerimize…
Gelin, ilk dersimizde en azından gelecek adına bir umut ışığı yakalım.
Gözleri şiir yazan çocuklar için…
April Jackson: Öğretmenler ve Ebeveynler Aynı Tarafta Olduğunda Çocuklar Gerçekten Gelişir
Çeviri: Zeynep Türksoy İlhan Öğrenciler…























